Από τη μία
"Η ζωή είναι μεγάλη μην την κάνεις καρναβάλι"
Από την άλλη
"Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή"
Και κάπου στο ενδιάμεσο από χαλασμένες κεραίες
εξασθενημένα σήματα κινδύνου
εκπέμπει το γελοίον της υπόστασης μας.
Την τελευταία μου πολύχρωμη στολή
άνευ περιγράμματος
την χάρισα στο βασιλιά καρνάβαλο
άνευ όρων
μόνο για να την δω να καίγεται από μακριά.
Στην τσέπη της από χρόνια φυλαγμένοι
ο μολυβένιος στρατιώτης κι η κουτσή χορεύτρια
αποκαΐδια παρελθόντος, προσάναμμα μέλλοντος.
Ίσως...
Χάνοντας τους ρόλους
να βρούν τα πόδια τους.
"Η ζωή είναι μεγάλη μην την κάνεις καρναβάλι"
Από την άλλη
"Η ζωή είναι μικρή για να είναι θλιβερή"
Umberto Brunelleschi -Arlecchino e Colombina |
εξασθενημένα σήματα κινδύνου
εκπέμπει το γελοίον της υπόστασης μας.
Την τελευταία μου πολύχρωμη στολή
άνευ περιγράμματος
την χάρισα στο βασιλιά καρνάβαλο
άνευ όρων
μόνο για να την δω να καίγεται από μακριά.
Στην τσέπη της από χρόνια φυλαγμένοι
ο μολυβένιος στρατιώτης κι η κουτσή χορεύτρια
αποκαΐδια παρελθόντος, προσάναμμα μέλλοντος.
Ίσως...
Χάνοντας τους ρόλους
να βρούν τα πόδια τους.
Με τις παροιμίες άκρη δεν βρίσκουμε :) με το χάσιμο όμως των ρόλων...έ όλο και κάτι διαφορετικό θα βρεθεί ! Αναπόφευκτα !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετική η μουσική σου :)
Κι όσο εύκολο είναι να χάσουμε πράγματα τόσο δύσκολο είναι να χάσουμε ρόλους... Ένα κοστούμι να μας πηγαίνει και να μας φέρνει κι εμείς
Διαγραφήνα μην μπορούμε να το ξεκολλήσουμε. Καλό βράδυ:)
πέρασα να σου πω την καλησπέρα μου...μου άρεσε πολύ αυτό που διάβασα...
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλιά.
Καλώς το κορίτσι:)
ΔιαγραφήΚαλό απόγευμα κι ευχαριστώ για την επίσκεψη
Φιλιά κι από μένα
Καλημέρα..Μου αρέσε και μένα πολύ αυτό που διάβασα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σε καλά, γεια μας..
Ευχαριστώ μεταστατική κατσαριδούλα.
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά κι εσυ
ίσως χάνοντας τους ρόλους να βρούνε τους εαυτούς τους...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλή σου μέρα..
Ποιος ξέρει...
ΔιαγραφήΑς βρουν αυτό που τους λείπει.
Καλό απόγευμα
Χμ... Αρνούμαι να κάψω την κίτρινη στολή μου, αυτή με τα κουδουνάκια στο καπέλο. Ποτέ δεν ξέρεις πότε μπορεί να μου χρειαστεί!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαν το φαντομά με πέτυχες την ώρα των σχολιανών...χαχα
ΔιαγραφήΤι την θέλεις; Συμβουλή μου, μόνο το χιούμορ σου μην κάψεις :))
Εντάξει λοιπόν! Θα την θυμάμαι τη συμβουλή σου και ελπίζω να καταφέρω να την τηρήσω! Αν και φοβάμαι μήπως το χιούμορ είναι αναλώσιμο είδος και μου στερέψει κάποια μέρα! Ίδωμεν...
ΔιαγραφήΖούμε στην εποχή που τα έργα του Βαν Γκόγκ έγιναν σουβέρ...
ΔιαγραφήΌλα και όλοι είναι αναλώσιμοι κι ότι ξέμεινε, ουρανός φεγγάρι, αστέρια, στο κοντινό μέλλον θα βρεθεί τρόπος ν΄αναλωθεί κι αυτό.
Όσο για το χιούμορ, από αρχαιοτάτων χρόνων ήταν όπλο κι ασπίδα
για πολιτικοκοινωνικά θέματα και μερικές φορές ο καταλληλότερος τρόπος για να θίξει κανείς κάποια ζητήματα.
Μην αποκτήσουμε κι ενοχές για το χιούμορ...αρκετά έχουμε να μας τρώνε το συκωτάκι καθημερινά...
Ενδυόμενοι έναν ρόλο, εισερχόμενοι σε κείνη την απατηλή ασφάλεια του 'ανήκειν'... απεκδυόμενοι την όποια ετεροκαθορίσιμη 'φορεσιά'... απεκδυόμενοι τον ρόλο, μένοντες όχι γυμνοί αλλά... αμήχανοι ίσως; και πάλι, η ανάγκη νίκησε την επιθυμία που την γέννησε φίλη μου; Τέτοια φρικτή μητροκτονία! ίσως, απλά, δεν γίνεται αλλιώς...
ΑπάντησηΔιαγραφήτην προικοδοτημένη με σκέψεις, καλησπέρα μου...
"Προικοδοτημένη" σίγουρα φίλε Αντώνη καθώς δεν με είχε απασχολήσει το γεγονός ότι η επιθυμία γεννάει τον ρόλο, μα ναι έχεις δίκιο δεν φυτρώνει μόνος του. Αλλά γιατί να μένουμε αμήχανοι με την πράξη της αφαίρεσης κι όχι με την πράξη του πολλαπλασιασμού ή της πρόσθεσης μιας και ενός ρόλου μύριοι έπονται κι έστω για λίγο να αφεθούμε στο μπουντουάρ τους κινδυνεύουμε να ξυπνήσουμε "ένας κανένας κι εκατό χιλιάδες";
ΔιαγραφήΚαλό βράδυ εύχομαι...
Ίσως η φωτιά του βασιλιά καρνάβαλου να φέρει την ελπίδα, ίσως όχι. Είναι μια ευκαιρία για κάθε μολυβένιο στρατιώτη και για κάθε χορεύτρια. Για τη στολή ίσως είναι ένα άλλοθι! Κάποιοι χωρίς τη στολή νιώθουν πολύ γυμνοί... και η φωτιά δεν τους ζεσταίνει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι μύθοι, οι θρύλοι, τα ήθη και τα έθιμα πάντα προσφέρονται για περισσότερη σκέψη. Γι αυτούς που δεν μπορεί να τους ζεστάνει ούτε η φωτιά λυπάμαι γιατί δεν μπορώ κι ούτε θέλω να σκεφτώ τι άλλο θα μπορούσε να τους ζεστάνει.
ΔιαγραφήΚαλό μήνα
στην τσέπη φυλαγμένα και τα μολυβένια όνειρα...
ΑπάντησηΔιαγραφήχάνοντας τους ρόλους, άραγε πόδια έχουν;
καλό μήνα Κυπαρησία μου!
Με τόσο μολύβι παρανάλωμα θα γίνουμε...
ΔιαγραφήΜην σε νοιάζει αν θα βρουν πόδια, να σε νοιάζει αν θα περπατήσουν...
Καλό μήνα ρομαντικό μου κορίτσι
http://youtu.be/RRC4oEekwSw
κι επειδή αυτό γέρνει λίγο προς το μελό που δεν συμπαθώ δες κι αυτό που είναι καλύτερο
http://youtu.be/E8BN8H5UYyU
δεν θα μπορούσα να μη σχολιάσω αυτό το video που "γέρνει προς το μελό" και το κάνω μόλις το είδα:)
ΑπάντησηΔιαγραφήπροσωπικά δεν βρίσκω τίποτα μελό !!! Το βρήκα υπέροχο Κυπαρησία!!!
Η δύναμη η ανθρώπινη μπορεί να νικήσει το "κτύπημα της μοίρας"...και να το μετουσιώσει σε ομορφιά και αρμονία και...δίδαγμα!!!
Εξαιρετική η επιλογή σου !!!
Ευχαριστώ, η αισθητική μου είναι υπερευαίσθητη και
Διαγραφήθεωρώ ότι τα σκηνοθετικά δεν αντιμετωπίσθηκε σωστά,
εκεί είναι η ένσταση μου.
Δίδαγμα δεν θα πει τίποτα...
Ξέρεις, ίσως είναι κάπου εκεί ενδιάμεσα και μικρή και μεγάλη, ίσως απλά να πρέπει να της δίνουμε την αξία που πρέπει, ίσως είναι ό,τι έχουμε - όχι ίσως, είναι ό,τι έχουμε
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλώς σε βρήκα
Γι αυτό συνέχισα με το "κάπου στο ενδιάμεσο". Δίκιο έχεις αλλά νομίζω ότι συνήθως δίνουμε αξία σ΄αυτά που δεν έχουμε, γενικά μιλώντας αλλά και ειδικά. Έχουμε κατασκευαστικά λάθη...θέλει αναβάθμιση το μοντέλο μας.
ΔιαγραφήΚαλώς βρεθήκαμε
μα πάντα επιθυμούμε τα του γείτονος, όλοι μας όσο κομ ιλ φο κι αν είμαστε, το θέμα είναι αν θέλουμε κι εμείς κατσίκα ή αν θέλουμε να ψοφήσει αυτή που έχει ο γείτονας. Εκεί είναι η αναβάθμιση... ίσως λέγω ίσως!
ΔιαγραφήΜα την θέλουμε την κατσίκα πραγματικά; Ή μπορούμε να συνεχίσουμε τη ζωούλα μας μια χαρά και χωρίς αυτήν; Αν το καλοσκεφτείς από πολύ λίγα πράγματα έχουμε ανάγκη. Εννοώ υλικά, συναισθηματικά και πνευματικά οι ποσότητες αλλάζουν:)
ΔιαγραφήΒρε μπορούμε αλλά τη θέλουμε ταυτόχρονα, είναι η φύση μας, το ανικανοποίητό μας και αν το καλοσκεφτείς αυτό μας έκανε να γεννήσουμε από τη μία πολιτισμό και τέχνη και από την άλλη πόλεμο και βία... βλέπεις τελικά όλα κάπου στο ενδιάμεσο είναι, όλα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ανικανοποίητο είναι μεγάλη πληγή, ωστόσο αν επικεντρώσει κανείς την ματιά του , αν κλείσει τα αυτιά του στο τραγούδι των σειρήνων, αν τραβήξει έναν προσωπικό δρόμο τότε υπάρχει ελπίδα να μετριασθεί αυτό το συναίσθημα.
Διαγραφήάνευ... πόσο στέρεο είναι και αυτό προεκτεινόμενο στο μέλλον άραγε ;
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν γνωρίζω τι θεωρείς στέρεο V... Ούτε το χώμα που πατάμε δεν είναι κάποιες φορές.
Διαγραφήμα ούτε και το μέλλον...
Διαγραφήυποκειμενικότατη η θεώρηση μας περί στερεότητας...και εάν συμπεριλάβουμε και την Φυσική...μάλλον τίποτα...
Βαυκαλιζόμαστε περισσότερο. Ίσως για κάποιο λόγο να το έχουμε ανάγκη.
καλό σου βράδυ !
Συμφωνώ... Έχει να κάνει μάλλον με το γεγονός
Διαγραφήτης παραπλάνησης του εαυτού μας από την ιδέα του φθαρτού
στο οποίο κι ανήκουμε.
Καλό βράδυ
Οι ρόλοι έχουν ημερομηνία λήξης, διάρκειας μιας σαιζόν δηλαδή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πλούσιο ρεπερτόριο, καταξιώνει έναν μεγάλο καλλιτέχνη,
και η αναζήτηση καινούργιων ρόλων-εμπειριών, αποζημιώνει στο έπακρον
τον οδοιπόρο, που βρίσκει τα πόδια του, θέλοντας και μη...
Αναλόγως την οπτική...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓνωρίζω πολλούς ασήμαντους καλλιτέχνες με πλούσιο ρεπερτόριο.
Επίσης γνωρίζω ανθρώπους που περνάνε μια ζωή ολόκληρη υποδυομενοι έναν ρόλο και φτάνουν να καίνε τον εαυτό τους...
Από όλα έχει ο μπαχτσές, που έλεγε κι η γιαγιά μου.
Κι αν δεν μπορεις να κανεις
ΑπάντησηΔιαγραφήτην ζωη σου οπως θελεις
προσπαθησε τουλαχιστον
να μην την εξευτελιζεις...
ΥΓ. Τι ομορφο κομματι αυτο που ακουσα
-
Παρέλειψες το "όσο μπορείς" Velvet... κι έχει την σημασία του
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον εξευτελισμό και θα τον λουστούμε και θα τον χαρίσουμε στην διάρκεια της ζωής μας δεν τίθεται θέμα, αλλού είναι το ζήτημα.
Μου αρέσει πολύ-πάρα πολύ!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή...όταν βγουν όλες οι στολές ένας άλλος κόσμος θα υπάρξει!0...
Χαίρομαι που σου άρεσε...
Διαγραφή