Παρασκευή 8 Φεβρουαρίου 2013

Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2013

Η άλλη όψη


Μου είπαν ότι ζούσε σ΄ένα ενυδρείο.
Κυνηγούσε μικρές φυσαλίδες οξυγόνου κι έγλυφε τα τζάμια να διατηρούνται καθαρά.
Είναι σημαντικό να βλέπεις από μέσα έξω όσο και το αντίθετο.
Στις δώδεκα παρά ένα λεπτό έκλαιγε. 
Τα δάκρυα του έδιναν μια σχετική αλμύρα στο νερό κι έμοιαζε θαλασσινό. 
Προσομοίωση ζωής...
Στις δώδεκα και δύο λεπτά έβγαζε από την κατάψυξη
έναν μικρό ωκεανό και τον παρατηρούσε.
Ήταν όμορφος κι απέραντος μα δεν ήταν δικός του. Δεν είχε όρια, ούτε  σιγουριά, δεν υποσχόταν τίποτα. 
Στο ενυδρείο ήταν αλλιώς. Ήταν όπως έπρεπε να είναι.
Στις δώδεκα και πέντε λεπτά αφού τον τοποθετούσε προσεκτικά  πίσω στην θέση του, ξάπλωνε σε μια γλιτσιασμένη  φτιαγμένη από πλαστικά φύκια αιώρα, για να κοιμηθεί.
Χνουδωτά κομμάτια πλαγκτόν της ζωής που είχε αρνηθεί του γαργαλούσαν την μύτη. 
Τα έσπρωχνε απαλά, μαζί τους και τα ίδια του τα όνειρα  που εκείνη την ώρα συνήθιζαν να έρχονται.
Στις οχτώ και δεκαέξι θα έστεκε στο ταμείο του φαρμακείου πληρώνοντας το φάρμακο για την αλλεργία.
 Στο ενυδρείο η ζωή είναι απλή, μόνο που απαγορεύονται τα ταξίδια.
Επιτρέπονται όμως οι αποσκευές. Θεωρούνται όργανα δολοφονικά.




(έργο Michael Sowa, πηγή εικόνας artistsandart.org )