Παρασκευή 24 Ιουλίου 2015

(Α) Απουσία


Την συνάντησε ένα άδειο από όνειρα βράδυ να πίνει νερό στην  λίμνη των ευχών.
Κοιτάχτηκαν για ένα δευτερόλεπτο του αιώνα .
Τι ευχήθηκες; την ρώτησε
Να εξαφανιστώ, του απάντησε.
Σ' αγαπώ, της είπε.
Μέχρι πότε;
Μέχρι την ώρα που θα εξαφανισθείς.
Θέλω να βράζεις στα καζάνια της κόλασης του πάθους για πάντα, του ψιθύρισε στο αυτί...Μέχρι να μην μείνει τίποτα επάνω σου παρά μόνο η επιθυμία σου για μένα γυμνή πάνω στα άσπρα σου κόκαλα. Ύστερα θα τα κάψω να δω τι χρώμα έχουν οι στάχτες τους και θα τις πιω για να μπεις πάλι μέσα μου, να με επιθυμήσεις  από την αρχή και να μην έχει τέλος όλο αυτό μέχρι την μέρα που θα εξαφανιστώ.

Δέχομαι, ψέλλισε ξεροκαταπίνοντας εκείνος, μα αυτή είχε ήδη χαθεί.