Τετάρτη 28 Μαρτίου 2012

Περίτεχνη κόμμωση


Έχω έναν φίλο που ζει στη γυάλινη πεδιάδα και μ' αγαπάει πολύ.
Τα μαλλιά του είναι κίτρινα σαν τα φύλλα του φθινοπώρου κι όταν δεν έχουμε τι να κάνουμε ζωγραφίζουμε επάνω τους λουλούδια.
Άλλες φορές ακούμε την θλίψη μας να πέφτει σα σιγανή βροχή πάνω στην τσίγκινη πανοπλία μας.
Μια μέρα θα έρθει να με βρει και θα με κλείσει σ' ένα σπιρτόκουτο για να μη με χάσει. Μόλις τελειώσουν τα σπίρτα  θα με βάλει σ' ένα κανονικό σπίτι.
Εκεί θα μπορούμε με την ησυχία μας να νοσταλγούμε τις μέρες που εκείνος έμενε στην γυάλινη πεδιάδα κι εγώ ζωγράφιζα λουλούδια στα φύλλα του.
Τι όμορφη που είναι η ζωή εξ αποστάσεως...


Στην anti ka

Πέμπτη 22 Μαρτίου 2012

Εκτόπλασμα

Denis Zilber


Ο Κρόνος τρώει τα παιδιά του
Έπειτα πίνει coca cola για να τα χωνέψει
Την ώρα των διαφημίσεων
φτύνει τα κόκαλα κουκούτσια
στην άγονη άσφαλτο
για να σιγουρευτεί ότι δεν θα ξαναφυτρώσουν.
Κάποτε η τροφή τελειώνει
μα το φαρμακείο της Κίρκης διανυκτερεύει
γεμάτες ζωντανούς νεκρούς οι αποθήκες του
κάθε λογής  βοτάνια στολίζουν τα ράφια του.
Κάποιοι τα θέλουν για να ξεχνούν τη φύση τους
Άλλοι για να αντέχουν τις ώρες που τους μηρυκάζει
ο Θεός. 
Όσο για μένα περνώ αρκετό χρόνο εκεί
αγοράζοντας γάζες σε όλα τα μεγέθη
Δένω και ξεδένω 
επιμελώς την αιώνια αιμορροούσα πληγή στην φτέρνα
αφού δεν βρήκα ακόμη τρόπο να την κάνω άτρωτη.



Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

Πρελούδιο 2


Μια βελούδινη κάμπια
φώλιαζε κάτω από την γλώσσα της.
Στα μικρά της ποδαράκια 
εκκολάπτονταν αυγά ευτυχίας.
Τα συγκέντρωνε ώρες πολλές
μέρες και νύχτες...
Μα ήταν τόσο απρόσεκτη
συνέχεια τα κατάπινε
και δεν προλάβαιναν να σκάσουν
άλλοτε τα έπνιγε στο σάλιο της.
Μπορεί και να μην ήθελε
ή να φοβόταν.

Πέμπτη 8 Μαρτίου 2012

Ταχυδρομικό τέλος πληρωμένο


 Μ΄αρέσει ν' ανακαλύπτω μικρούς θησαυρούς. Πάντα μου άρεσε. Ένα όστρακο, ένα κομμάτι γυαλί που το στρογγύλεψε η θάλασσα, ένα ξερό φύλλο με ωραίο σχήμα. 
Στην ουσία τίποτα δεν έχει πραγματική αξία μέχρι την στιγμή που εσύ για κάποιο λόγο θα θελήσεις να το αποκτήσεις. Πόσα είναι τα πράγματα που δεν χρειαζόμαστε αλλά μας έχουν κάνει πλύση εγκεφάλου για να πιστέψουμε το αντίθετο... Μεγάλη η λίστα αλλά κι ο πρόλογος για να πω τελικά ότι ακούγοντας το παρακάτω τραγούδι το μάτι μου έπεσε σ' ένα σχόλιο που έλεγε...
  
"Αν υπάρχει αληθινή νοσταλγία,είναι για τα πράγματα που ποτέ δεν είδαμε,για τις γυναίκες που ποτέ δεν κοιμηθήκαμε μαζί τους,για τους φίλους που δεν κάναμε.
Ανήκουμε σ' όλους τους τόπους που δεν γνωρίσαμε.... 
Όταν ακούω αυτό το τραγούδι γεμίζω με αληθινή νοσταλγία για όλα αυτά..."

Αυτός ήταν ο μικρός μου θησαυρός για σήμερα. Δυό γραμμές
κάτω από ένα τραγούδι. Δυό γραμμές με αποστολέα έναν άγνωστο άνθρωπο και παραλήπτες  άλλους άγνωστους ανθρώπους.