Μ' ένα ροζ κασκόλ και παπούτσια στενά
χώραγε δεν χώραγε μέσα τους μιά βόλτα
περπατούσα ξυστά δίπλα στα αυτοκίνητα
Το κασκόλ άρχισε να μακραίνει και να σκεπάζει την λεωφόρο
δυο μικρές πασχαλίτσες φύτρωσαν στην άκρη του
ξεκρέμασαν κάτι περασμένα καλοκαίρια
και κάρφωσαν ένα μεγάλο καρφί στην καρδιά του χειμώνα
μα δεν ξέρω αν τον σκότωσαν
ή αν θα βρικολακιάζει για καιρό μέσα μου.
χώραγε δεν χώραγε μέσα τους μιά βόλτα......
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαιρετικό...
Σ'ευχαριστώ πολύ για την τιμή Μαρία
Διαγραφή13|2|2012 (!)
Μα γιατί τέτοιο μένος εναντίον του χειμώνα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΈλα βρε υπερβολική... Δεν τον ανατίναξα κιόλας
Διαγραφή(ίσως σε κάποιο επόμενο, μου βάζεις ιδέες)
υπέροχα τα μπλοκ σου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλώς σε βρήκα!
Με βρήκες κι ακατάστατη, με τα καρφιά στα χέρια...
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ, καλωσόρισες!
Πολύ θα ήθελα να μπορούσα να ζωγραφίσω την εικόνα που ξετύλιξε ο λόγος σου !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα :)
Κι εγώ, αλλά προς το παρόν συναντώ δυσκολίες...γι' αυτό παραμένω διχασμένη προσωπικότητα:)
ΔιαγραφήΚαλό απόγευμα
εϊ, εσύ... διχασμένη προσωπικότητα!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήτι όμορφο το κέντημά σου!
Κομποβελονιά Βίκυ μου...ευχαριστώ. Εδώ τον κόμπο
Διαγραφήτον πέτυχα στο λαιμό καθότι το αντικείμενο μου ήταν κασκόλ.
Να πάρεις μια μέρα και το δικό σου alter ego
να έρθεις να φτιάξουμε κανένα ανεβατό, κανένα κομπλέν...
Φιλάκια πολλά:)
τελικά ανακαλύπτω τι με ελκύει στη γραφή σου... θα προσπαθήσω να το χωρέσω μέσα σε λέξεις αν και είναι αρκετά δύσκολο... είναι λοιπόν αυτή η 'αλχημική' ζεύξη του σουρεαλιστικού άξονα με την ποιητική - τρυφερή μετατόπισή του, ταυτόχρονα, σε χρόνο και αισθητική - μοροφολογική θεώρηση... μοιάζει παράδοξο αλλά διαβάζοντας σε αισθάνεσαι πως σε λίγο, κάποιος θα σου πάρει το χαλί κάτω απ΄τα πόδια... από την άλλη, υφέρπει πάντα ένας σκληροτράχηλος αιφνιδιασμός, μια ριπή στο πρόσωπο... οι λέξεις ξέρουν τη θέση τους, οι προτάσεις ακλόνητες, δεν μπορείς να τις φανταστείς να λείπουν ή να... γεννάνε άλλες προτάσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήέχω κι άλλες σκέψεις αλλά δεν θέλω να σε κουράσω... άλλωστε, είναι εντελώς προσωπική τούτη η οπτική...
την καλησπέρα μου!
Χμμμ σαν να μου τράβηξαν το φουστάνι κι έμεινα γυμνή... Στο κομμάτι που αφορά το συνειδητό μέρος της γραφής μου θα πρέπει να παραδεχτώ ότι είσαι απίστευτα εύστοχος.
ΔιαγραφήΕίμαι περίεργη να δω πως θα λειτουργήσει η είσπραξη της οπτικής σου εν καιρώ, φαντάζομαι ότι όταν ανακαλύπτουν τον τρόπο που "εγκληματείς" αλλάζεις κάτι για να θολώσεις τα νερά.
Κρίμα που δεν μου έγραψες όλες τις σκέψεις σου, όποτε έχεις διάθεση θα ήθελα πολύ να τις διαβάσω.
Σ' ευχαριστώ πραγματικά για την εξαιρετική τιμή!