Έκλειψη

Κοιμόταν στις δέκα ακριβώς κάθε βράδυ
αφού πρώτα ξέπλενε από πάνω του προσεκτικά
την οσμή των νεκρών ονείρων.
 Έπειτα σκορπούσε την τέφρα τους
στον κήπο της κοιλιάς του
και το πρωί γεννούσε ένα ακόμα.
 Αυτό γινόταν ο μικρός ήλιος που τον οδηγούσε
όταν οι μέρες ήταν πιο σκοτεινές από τις νύχτες
ή όταν έχανε το λευκό του μπαστούνι.
Εκ γενετής τυφλός;
Όχι.
Εκ συνηθείας...
Όπως οι περισσότεροι.