Σάββατο 7 Ιανουαρίου 2012

Επόμενη στάση



Σας  βλέπω...
Στέκεστε  εκεί
Σταθερά αμετακίνητος στην θέση σας
Εσείς μέσα στο λεωφορείο
Εγώ απέξω
Άλλοτε
Εγώ μέσα στο λεωφορείο
Εσείς απέξω
Ποτέ μαζί,  ποτέ αντάμα
Κάποτε φθάνει το όχημα στο τέρμα του
Ίσως εκεί βρεθούμε
Μια μέρα


(Μην παραλείπεται να με ξεσκονίζεται τακτικά μαζί με τις άλλες αναμνήσεις σας  και να με φυλάτε σε σκιερό μέρος για να μην αλλοιωθώ)


21 σχόλια:

  1. ό,τι αγαπάμε,το προστατεύουμε
    ίσως μάλλον να είναι η έμφυτη τάση μας
    Φιλιά:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Ziggymars
    Και πότε ακριβώς αγαπάμε; Αχ αυτή η αγάπη...Μερικές φορές μου θυμίζει νυστέρι στα χέρια εκπαιδευόμενου γιατρού. Τόση άγνοια έχουμε ή παριστάνουμε ότι έχουμε.
    Φιλιά κι από μένα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τώρα που τα τζάμια θολώνουν από το κρύο; Βλέπεις ακόμα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Estella
    Βρε τώρα είναι που βλέπω καλύτερα...κάνω μια μικρή τρυπούλα κι εστιάζω στο σημείο που μ΄ενδιαφέρει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. οταν φτανει το οχημα στο τερμα του τι κανεις.. περιμενεις?πολυ ομορφο οπως παντα!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ανώνυμε
    Το τέρμα του λεωφορείου είναι κι η αφετηρία του τις περισσότερες φορές, εκτός αν σκεφτείς το τέρμα στο κοντέρ...

    (Παρόλο που το σχόλιο είναι ευγενικό δεν θεωρώ ευγενικό να μην υπάρχει όνομα κι αφού δείχνεις ότι παρακολουθείς το ιστολόγιο θα γνωρίζεις ότι δεν δαγκώνω)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. αληθινά όμορφο... [επειδή χρησιμοποιώ συχνά το λεωφορείο, απλά σημειώνω τις ευκαιρίες παρατήρησης και στοχασμού που σου δίνει... είναι μερικές φορές που σε είκοσι λεπτά διαδρομής έχω διανύσει έτη φωτός...]
    την καλησπέρα μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Πραγματικά, ένα μικρό εκκολαπτήριο σκέψεων το μέσο αυτό. Αν θα διανύσει κανείς έτη φωτός ή μερικά χιλιόμετρα μάλλον εξαρτάται από τις αποσκευές γνώσεων κι εμπειριών που κουβαλάει.
    Το σχόλιο σου φίλε Νημερτή έχει ιδιαίτερη βαρύτητα για μένα και σ' ευχαριστώ θερμά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. λιτο και τοσο ποιητικο,μπραβο!
    Φτασε στο τερμα, καποτε μπορει να ειναι αργα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Nalia
    Ευχαριστώ πολύ!
    Μήπως είναι και στο χέρι μας πάντα; Κάτι ένα λάστιχο να σκάσει, κάτι να πέσεις σε κίνηση κι είναι ήδη αργά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πολλές οι στάσεις πολλά και τα λεωφορεία και όλα ανακυκλώνονται κάθε φόρα με τον δικό τους τρόπο. Κάνουν τις πορείες να μοιάζουν άλλοτε ξέγνοιαστες διαδρομές, άλλοτε σκονισμένες αναμνήσεις..
    Όμορφο!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μικροβιοφοβική Κατσαρίδα
    Όμορφα κι εσύ το έκανες δικό σου με τον δικό σου τρόπο...
    Καλό βράδυ :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Δύσκολο και το τέρμα , μη νομίζεις...
    Να χει τουλάχιστον μια θάλασσα να σε περιμένει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Μαρια Νικολαου
    Να ξεπλύνει όσα δεν κατάφερε η βροχή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. όμορφο πολύ ..
    Μα πόση δύναμη χρειάζεσαι για να περιμένεις τη στιγμή του τερματικού σταθμού;; Δύσκολο να αντέξεις το "περιμενε" .....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. νερίνα ღ
    Συμφωνώ... Και τι είναι εύκολο σ΄αυτή τη ζωή; Ενίοτε κι οι επιλογές που μοιάζουν εύκολες μπορεί ν΄αποδειχτούν πιο δύσκολες από αυτές που αρχικά εγκαταλείψαμε ως δύσκολες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. den ksero ti vriskete meta ton termatiko stathmo alla sigoura oloi ekei pame...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. XiotikoS
    Ας ελπίσουμε ότι θα προσηλωθούμε στην διαδρομή και θα την χαρούμε όσο μπορούμε μιας και το μετά είναι άγνωστο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. sosto! einai kalitero na zoume to tora, giati oso kai an sxediasoume kai thelisoume na provlepsoume to melon den prokite pote na makrinoume ton dromo pros ton termatiko! to mono pou aksizei einai na omorfenoume tin diadromi alla prepei na theloume...

    ΑπάντησηΔιαγραφή