Σας βλέπω...
Στέκεστε εκεί
Σταθερά αμετακίνητος στην θέση σας
Εσείς μέσα στο λεωφορείο
Εγώ απέξω
Άλλοτε
Εγώ μέσα στο λεωφορείο
Εσείς απέξω
Ποτέ μαζί, ποτέ αντάμα
Κάποτε φθάνει το όχημα στο τέρμα του
Ίσως εκεί βρεθούμε
Μια μέρα
(Μην παραλείπεται να με ξεσκονίζεται τακτικά μαζί με τις άλλες αναμνήσεις σας και να με φυλάτε σε σκιερό μέρος για να μην αλλοιωθώ)
Στέκεστε εκεί
Σταθερά αμετακίνητος στην θέση σας
Εσείς μέσα στο λεωφορείο
Εγώ απέξω
Άλλοτε
Εγώ μέσα στο λεωφορείο
Εσείς απέξω
Ποτέ μαζί, ποτέ αντάμα
Κάποτε φθάνει το όχημα στο τέρμα του
Ίσως εκεί βρεθούμε
Μια μέρα
(Μην παραλείπεται να με ξεσκονίζεται τακτικά μαζί με τις άλλες αναμνήσεις σας και να με φυλάτε σε σκιερό μέρος για να μην αλλοιωθώ)
ό,τι αγαπάμε,το προστατεύουμε
ΑπάντησηΔιαγραφήίσως μάλλον να είναι η έμφυτη τάση μας
Φιλιά:)
Ziggymars
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πότε ακριβώς αγαπάμε; Αχ αυτή η αγάπη...Μερικές φορές μου θυμίζει νυστέρι στα χέρια εκπαιδευόμενου γιατρού. Τόση άγνοια έχουμε ή παριστάνουμε ότι έχουμε.
Φιλιά κι από μένα
Τώρα που τα τζάμια θολώνουν από το κρύο; Βλέπεις ακόμα;
ΑπάντησηΔιαγραφήEstella
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρε τώρα είναι που βλέπω καλύτερα...κάνω μια μικρή τρυπούλα κι εστιάζω στο σημείο που μ΄ενδιαφέρει.
ομορφο.. :)
ΑπάντησηΔιαγραφήήλι
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ'ευχαριστώ :)
οταν φτανει το οχημα στο τερμα του τι κανεις.. περιμενεις?πολυ ομορφο οπως παντα!:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνώνυμε
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο τέρμα του λεωφορείου είναι κι η αφετηρία του τις περισσότερες φορές, εκτός αν σκεφτείς το τέρμα στο κοντέρ...
(Παρόλο που το σχόλιο είναι ευγενικό δεν θεωρώ ευγενικό να μην υπάρχει όνομα κι αφού δείχνεις ότι παρακολουθείς το ιστολόγιο θα γνωρίζεις ότι δεν δαγκώνω)
αληθινά όμορφο... [επειδή χρησιμοποιώ συχνά το λεωφορείο, απλά σημειώνω τις ευκαιρίες παρατήρησης και στοχασμού που σου δίνει... είναι μερικές φορές που σε είκοσι λεπτά διαδρομής έχω διανύσει έτη φωτός...]
ΑπάντησηΔιαγραφήτην καλησπέρα μου...
Πραγματικά, ένα μικρό εκκολαπτήριο σκέψεων το μέσο αυτό. Αν θα διανύσει κανείς έτη φωτός ή μερικά χιλιόμετρα μάλλον εξαρτάται από τις αποσκευές γνώσεων κι εμπειριών που κουβαλάει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σχόλιο σου φίλε Νημερτή έχει ιδιαίτερη βαρύτητα για μένα και σ' ευχαριστώ θερμά.
λιτο και τοσο ποιητικο,μπραβο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦτασε στο τερμα, καποτε μπορει να ειναι αργα...
Nalia
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ πολύ!
Μήπως είναι και στο χέρι μας πάντα; Κάτι ένα λάστιχο να σκάσει, κάτι να πέσεις σε κίνηση κι είναι ήδη αργά...
Πολλές οι στάσεις πολλά και τα λεωφορεία και όλα ανακυκλώνονται κάθε φόρα με τον δικό τους τρόπο. Κάνουν τις πορείες να μοιάζουν άλλοτε ξέγνοιαστες διαδρομές, άλλοτε σκονισμένες αναμνήσεις..
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφο!:)
Μικροβιοφοβική Κατσαρίδα
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφα κι εσύ το έκανες δικό σου με τον δικό σου τρόπο...
Καλό βράδυ :)
Δύσκολο και το τέρμα , μη νομίζεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα χει τουλάχιστον μια θάλασσα να σε περιμένει...
Μαρια Νικολαου
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα ξεπλύνει όσα δεν κατάφερε η βροχή...
όμορφο πολύ ..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜα πόση δύναμη χρειάζεσαι για να περιμένεις τη στιγμή του τερματικού σταθμού;; Δύσκολο να αντέξεις το "περιμενε" .....
νερίνα ღ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ... Και τι είναι εύκολο σ΄αυτή τη ζωή; Ενίοτε κι οι επιλογές που μοιάζουν εύκολες μπορεί ν΄αποδειχτούν πιο δύσκολες από αυτές που αρχικά εγκαταλείψαμε ως δύσκολες.
den ksero ti vriskete meta ton termatiko stathmo alla sigoura oloi ekei pame...
ΑπάντησηΔιαγραφήXiotikoS
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς ελπίσουμε ότι θα προσηλωθούμε στην διαδρομή και θα την χαρούμε όσο μπορούμε μιας και το μετά είναι άγνωστο...
sosto! einai kalitero na zoume to tora, giati oso kai an sxediasoume kai thelisoume na provlepsoume to melon den prokite pote na makrinoume ton dromo pros ton termatiko! to mono pou aksizei einai na omorfenoume tin diadromi alla prepei na theloume...
ΑπάντησηΔιαγραφή