Την ερωτεύτηκε για το δέρμα της
καθόταν και το παρατηρούσε ώρες
ν' αλλάζει κάτω από το φως του ήλιου
να γίνεται διάφανο, ύστερα ροζ, άλλοτε χρυσαφί
παρατηρούσε τις διακλαδώσεις των γαλαζοπράσινων νεύρων
τα σπασμένα αγγεία και τα γερά.
Τον ερωτεύτηκε για τα μάτια του
που έλαμπαν σαν καρβουνάκια μέσα στη νύχτα.
Κάποτε πως του ρθε
πήρε τα καρβουνάκια του τ' ακούμπησε πάνω της
έτσι για να δει αν της ταιριάζει το σημάδι.
Κάποτε πως της ήρθε
πέταξε λίγο νερό στα μάτια του
κι έσβησαν τα καρβουνάκια.
Κι αφού άντεξαν κι οι δύο
είπαν να συνεχίσουν
μέχρι να φτάσουν στο τέλος
μέχρι να μην μείνει τίποτα
τίποτα που να τους θυμίζει
τίποτα που να τους πληγώνει.
Τίποτα.
Κι εκεί στο τίποτα
άρχισαν να ψάχνουν με λύσσα
για ένα κομμάτι απείραχτο δέρμα
για λίγο κρυμμένο κόκκινο στα μάτια
για μιαν ανάσα κάτω από τόνους χώματα.
Δυνατό! Συγχαρητήρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήmarronblogger,καλώς ήρθες!
ΔιαγραφήΝα είσαι καλά, σ΄ευχαριστώ πολύ :)
...γιατί τόσο ξεψάχνισμα? τόσα πειράματα στους εαυτούς τους? γιατί ο πόνος να γίνεται συνήθεια ... τρόπος ζωής? γιατί η αγάπη να πονάει τόσο?...απλά ερωτώ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμπερασματικά γιατί ο άνθρωπος είναι περίεργο ον, θέλει να μάθει τι υπάρχει πέρα από τα όρια του εκάστοτε παράδεισου κι εφευρίσκει τον κατηραμένο όφι.
ΔιαγραφήΕξάλλου στον φύση του έρωτα υπάρχει κι αυτό το σπάσιμο των ορίων που δεν ξέρεις σε ποια σκοτεινά δρομάκια μπορεί να σε οδηγήσει...
γιατί πάντα εχεις μια απάντηση να μου δώσεις τόσο πειστική (και τεκμηριωμένη)εεεε????γιατί????
ΔιαγραφήΝομίζω το ξεχειλώσαμε το θέμα εψές...εκτός κι αν δημιουργήθηκαν καινούρια ερωτηματικά, πράγμα πιθανό και καλοδεχούμενο.
Διαγραφή:)
μωρέ ας μην νύσταζες και σου λεγα εγώ....θα το ξημερώναμε!!!!!:)
ΔιαγραφήΜου άρεσε πάρα πολύ αυτό που έγραψες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤόσο που δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα για να το ισοπεδώσω - ανατρέψω - διακωμωδήσω - διαλύσω, να σκεφτώ εν τέλει κάτι το σουρεαλιστικό από αυτά που σου αρέσουν.
Μήπως είμαι συναισθηματικά φορτισμένη;
Μήπως η ψύχρα του φθινοπώρου με κάνει καλοσυνάτη;
Μήπως έχω ίωση;
Θα δείξει...
Συλλεκτικό η αλήθεια είναι το σχόλιο Αθηνά μου... Θα πρέπει να διαλέξω χρώμα κορνίζας και να το κρεμάσω.
ΔιαγραφήΦιλάκια πολλά (σε περίπτωση ίωσης την πάτησα- πάντως από δω το πήγες, από κει το έφερες στο τέλος γέλασα)
Νομίζω ότι θα ήταν καλή μια κορνίζα σε σοκολά ή σε καφέ ω λε ή κάτι τέτοιο...
ΔιαγραφήΔιότι αυτό τον καιρό διανύω την καφέ περίοδο!
Τουλάχιστον μέχρι τον Δεκέμβριο, που θα αρχίσει η γκρι περίοδος...
Τι λέτε...σε καμιά πιο φωτεινή απόχρωση θα βρεθούμε ή δεν το βλέπετε; Κανένα ροζουλί έστω παλ βρε παιδί μου...
ΔιαγραφήΕ καλά, ας έχει και πιτσιλιές χρώματος σάπιου μήλου, να έρχεται να το ξανοίγει κάπως!
Διαγραφήότι και να πω είναι λίγο...πολύ καλό πραγματικά,και το κομμάτι του παυλίδη ήρθε και έδεσε...
ΑπάντησηΔιαγραφήχίλια μπράβο.
Ευχαριστούμε πολύ Χριστίνα μας, να είστε καλά :)
ΔιαγραφήΟ Παυλίδης είναι πάντα όμορφη συντροφιά (αν και τώρα τελευταία το έριξε κι αυτός στο νανούρισμα, ελπίζω να ξαναβρεί τον δρόμο του)
Υπέροχη μέρα εύχομαι!
To "τίποτα" είναι το παν !
ΑπάντησηΔιαγραφή2 σε 1
:)
χμμ κι αν το αντιστρέψουμε;
Διαγραφή:)
H αντιστροφή είναι μάταια, όταν αντιμετωπίζουμε την συγκεκριμένη αμφιμονοσήμαντη αντιστοιχία, δηλ. "τίποτα" <==> "παν".
ΔιαγραφήΕίτε αρέσει είτε όχι, σωρεία θεωρητικών και πειραματικών δεδομένων της Σωματιδιακής Φυσικής συγκλίνουν πλέον στο ότι είμαστε διακυμάνσεις του τίποτα ! Όταν ο LHC στο CERN επιβεβαιώσει οριστικά την θεωρητικά προβλεφθείσα ύπαρξη του σωματιδίου Ηiggs, τότε θα είμαστε σίγουροι ότι η πραγματικότητα είναι "εικονική" !
Χαιρετώ με κάτι λιγότερο "βαρύ", που όμως κάνει ομορφότερες τις ιδιαίτερες διακυμάνσεις του "τίποτα", δηλαδή τις ζωές μας :
Quality persists even without Maurice !
:)
negentropist παιδί μου που νομίζεις ότι βρίσκεσαι;
ΔιαγραφήΈκανα μια αναδρομή αλλά δεν βρήκα σε κάποια προηγούμενη ζωή μου να υπήρξα βοηθός του Αινστάιν, που παρεμπιπτόντως του άρεσε να βγάζει γλώσσα κι αυτό πιθανόν να είναι το μόνο μας κοινό σημείο.
Οπότε θα σου πω με βεβαιότητα ότι από τις διακυμάνσεις του τίποτα κρατώ το ποιητικό τίτλο αλλά τα υπόλοιπα έκαναν γκέλ στον εγκέφαλό μου κι όπως αντιλαμβάνεσαι δεν εισχώρησε παρά μόνο το τίποτα. Εδώ είμαστε ακόλουθοι της φυσικής ιστορίας και ουχί της φυσικής σκέτης.
:))
:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠού νομίζω ότι .. βρίσκομαι ?
I been on the trip road but I must have used the wrong car
:)
Στο σωστό μέρος είσαι, φυσικά :)
ΔιαγραφήΗ αποσκευή ήταν λίγο βαριά για το είδος των κυβικών μου...
:)
Από τα καλύτερα που έχω διαβάσει. Μπράβο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και δεν έχω την ίδια άποψη, ευχαριστώ για το κοπλιμέντο
Διαγραφή:)
μόλις το διάβασα το μόνο που ήθελα να κάνω ήταν να ακούσω παύλο. μόλις άνοιξα το λινκ έμεινα άφωνος!
ΑπάντησηΔιαγραφήυπέροχο :)
Είδες καμιά φορά; Συναντιούνται οι σκέψεις...
ΔιαγραφήΕυχαριστώ, καλό σαββατοκύριακο :)
Όταν δυο άνθρωποι το θέλουν πραγματικά
ΑπάντησηΔιαγραφήθα συνεχίσουν, είτε μέσα στα χώματα, είτε ανάμεσα σε καμμένα δέντρα, είτε σε γκρίζους ουρανούς, θα βρουν τον δρόμο τους... φτάνει να το θέλουν ... και οι δυο...
τα φιλιά μου
πολύ όμορφοι οι στίχοι , ταιριαζουν με την μουσική που έβαλες τόσο!
καλή εβδομάδα :)
Ωραία το έθεσες φίλη Levina, δεν έχω κάτι να προσθέσω...
ΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα! (φθινοπωρινή δείχνει, θα το αντέξουμε,αγαπώ τόσο την ζέστη)
Γράφεις όμορφα :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ΄ευχαριστώ Blur καλώς ήρθες :)
ΔιαγραφήΝα θυμάσαι η ευγένεια εκτιμάται εδώ- το γράφω ως απάντηση για το κείμενο κάτω από την φωτογραφία σου.
Γράφεις πολύ όμορφα θα έλεγα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις γούστο θα απαντούσα- κι εγώ χιούμορ, ευτυχώς :)
Διαγραφή