Τρίτη 1 Μαΐου 2012

N.STOEV
Σκόπιμα αποφεύγω τον τελευταίο καιρό να γράψω κείμενο με πολιτική χροιά, όχι από αδιαφορία ούτε από έλλειψη σκέψεων μα γιατί πιστεύω ότι η ψήφος του καθενός μας, δεν θα πρέπει να είναι αποτέλεσμα θετικής ή αρνητικής επιρροής που δεχόμεθα από άλλους πολίτες αλλά αποτέλεσμα ζύμωσης κι εσωτερικής διεργασίας σύμφωνης με τα μηνύματα κι ερεθίσματα που έχουμε εισπράξει το χρονικό διάστημα που προηγείται της προεκλογικής περιόδου.
Μόνιμα γυρνάνε στο μυαλό μου σχεδόν απομονωμένοι οι στίχοι του Γ.Σεφέρη από το σπίτι κοντά στη θάλασσα
"-το κυνήγι ήταν καλό στα χρόνια μου, πήραν πολλούς τα σκάγια-" 
αλλά και οι στίχοι του Γ.Ρίτσου:
Η πολιτεία μας είναι δω.
Είναι παντού η πολιτεία μας.
Κουρελιασμένα πρόσωπα 
ένα καταφαγωμένο χαμόγελο
-τα βράδια τους είδαμε ορθούς
μπροστά στο γκρεμισμένο κατώφλι τους
ν' αποστηθίζουν τους αιώνες.
Μες στη φωνή τους ανασαίνει η πολιτεία μας.


Μια νέα κοπέλα καταμόναχη στο λαϊκό ζαχαροπλαστείο
δαγκώνει βουβά το μαντήλι της
μην ταπεινώσει τον κόσμο με την πείνα της.
Μες στο μαντήλι της είναι διπλωμένη η πολιτεία μας.


Ας έχουμε στο μυαλό μας πως ότι σπείρουμε θα θερίσουμε...
Καλό μήνα!

20 σχόλια:

  1. Επίσης και "όπως στρώσουμε θα κοιμηθούμε".
    Ή μήπως δεν ταιριάζει στην περίσταση;

    Πάντως, σε έναν ιδανικό κόσμο η ψήφος θα μπορούσε και θα όφειλε να είναι "αποτέλεσμα ζύμωσης κι εσωτερικής διεργασίας σύμφωνης με τα μηνύματα κι ερεθίσματα που έχουμε εισπράξει το χρονικό διάστημα που προηγείται της προεκλογικής περιόδου".
    Δυστυχώς είναι αποτέλεσμα προσωπικών συμφερόντων. Ενίοτε.
    Ή ως επί το πλείστον;

    Καλό μήνα!

    ΥΓ. Μου αρέσουν πολύ τα δένδρα του Βούλγαρου ζωγράφου.
    Ή μήπως δεν είναι Βούλγαρος;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάντως δυο κείμενα που έγραψα αλλά δεν επέλεξα τελικά να δημοσιεύσω αφορούσαν κατά μεγάλο μέρος την "ιστορία των ουτοπιών του Μάμφορντ",οπότε ναι είναι κάπως έτσι κι αυτό περιπλέκει τα πράγματα...
      Ωστόσο δεν μπορώ να μην πιστεύω σε έναν "ιδανικό κόσμο" καθώς κατά τα λεγόμενά του "οι άνθρωποι κατοικούν εν τέλει τις πόλεις που ονειρεύονται".
      Βούλγαρος ο ζωγράφος, ναι το πέτυχες :)
      Καλό μήνα Αθηνούλα!

      Διαγραφή
    2. Άντε καλέ που το πέτυχα...
      Το έψαξα!
      :)

      Διαγραφή
    3. Το κατάλαβα...ήθελα να σε κάνω να χαρείς :)

      Διαγραφή
  2. συμφωνώ απόλυτα(για το ότι οι αναρτήσεις των bloggers δε χρειάζεται να περιέχουν πολιτικά μηνύματα.Αυτά,μπορεί κανείς,αν θέλει,να τα αναζητήσει αλλού).Η αποφυγή παρόμοιων θεμάτων δε δείχνει αδιαφορία προς τα πολιτικά δρώμενα - μάλλον ως "αγωνία" μπορώ να την εκλάβω...Κι εγώ απέχω συνειδητά από δημοσίευση αναρτήσεων με τέτοιο περιεχόμενο.

    Καλό μήνα,με αρώματα και γνώση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η αλήθεια είναι ότι αναρτώ κατά καιρούς τις απόψεις μου (άλλωστε είναι ωραίο να σπάει η μονοτονία και να μην γινόμαστε δέσμιοι μιας απόλυτα συγκεκριμένης κι αμετακίνητης εικόνας) απλά αυτή την περίοδο επέλεξα να μην το κάνω για τους λόγους που ανέφερα.
      Σε καλωσορίζω, ολα θα πανε καλα :)
      Καλό μήνα και σε σένα και... όλα να πάνε καλά...

      Διαγραφή
  3. Καμιά φορά, δυο στίχοι, μια εικόνα, αφυπνίζουν καλύτερα από κατεβατά αναλύσεων. Έτσι κι αλλιώς- όπως πολύ σωστά λες- βασική προϋπόθεση είναι να έχουμε μπει σε διαδικασία "ζύμωσης κι εσωτερικής διεργασίας".
    Καλό μήνα k.Mer. Με καλή συγκομιδή!
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν περιμένω και πολλά για να είμαι ειλικρινής misoagnosti, ωστόσο μακάρι, μακάρι η συγκομιδή να είναι προς όφελός μας. Μακάρι να κατανοήσουμε κάποτε ποιο είναι το πραγματικό μας όφελος και να πάψουμε να συντηρούμε δόντια που είναι για εξαγωγή.
      Σε χαιρετώ :)

      Διαγραφή
  4. Καλό μήνα... Και καλά μυαλά σε όλους μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάτι συμβαίνει τις τελευταίες μέρες. Το σχόλιο σου το είχε βάλει στα ανεπιθύμητα, όπως κι ένα δικό μου σχόλιο αλλού.
      Ελπίζω να είναι προσωρινά αυτά τα προβλήματα.
      Καλά μυαλά το λοιπόν και εύστροφα :)

      Διαγραφή
  5. Καλημερουδια k. Mer.

    Εγω απο οταν συνειδητοποιησα οτι οι εκλογες ειναι μια μπουρδα και μια πραξη ανευ ουσιας επαψα να ασχολουμαι με αυτες.
    Και εξηγουμαι: η χαρα των εκλογων ειναι για τους αδαεις, για τους πολιτικους και για αυτους που ειναι τοσο αφελεις ωστε να θεωρουν οτι αυτο ειναι η δημοκρατια. Μια πολυ συντομη και προχειρη αναφορα σε δυο τρια βιβλια θα μας εξαφανισει μια και καλη ολες τις αυταπατες σχετικα με το τι ειναι και τι θα πρεπει να νοειται ως δημοκρατια. Εφοσον σαν κοινωνια και σαν πολιτες αποφασισαμε να ιδιωτευουμε τοτε σταματησαμε να εχουμε και καποια σχεση με δημοκρατια. Ακομα και σε τοπικο επιπεδο (δημου, κοινοτητας, νομαρχιας) η ΑΜΕΣΗ συμμετοχη του κοσμου ειναι εξαιρετικα μικρη, ποσο μαλλον σε εθνικο επιπεδο και σε αποφασεις που επηρεαζουν τις ζωες ολων μας. Το βασικο χαρακτηριστικο της δημοκρατιας ειναι η ΑΜΕΣΗ συμμετοχη του λαου στις αποφασεις που καθοριζουν την τυχη του. Στις συγχρονες "δημοκρατιες" αυτο ποτε δεν ισχυει και οποτε δεν ειναι δημοκρατιες με την βαρυτητα που εχει ο ορος. Ας το ονομασουμε καπως αλλιως, δεν ξερω. Αλλα μας αρεσει να ζουμε με ψευδαισθησεις γιατι ετσι νιωθουμε οτι μπορουμε να συνεχισουμε να ασχολουμαστε με τα του οικου μας.

    Γιατι ολοι γκρινιαζουμε για το ενα η το αλλο αλλα οταν μας ρωτησουν τι θα πρεπει να αλλαξει στο πολιτευμα, αντι για χιλιοστη φορα να κατηγορουμε πρακτικες και κομματα, θα αναρωτηθουμε αν αυτη θα ειναι μια φιλοσοφικη συζητηση ανευ πρακτικης και ουσιας. Αλλα πιστευω οτι αυτο ειναι η βαση καθε βαθειας αναζητησης για την βελτιωση τη ποιοτητας της ζωης: να αναρωτιεσαι για τα θεμελια και την ουσια ενος πολιτευματος αντι να αναλωνεσαι σε προβληματισμους ευφημερους και περιορισμενης σημασιας. Με συγχωρεις για τα πολλα λογια!

    Να μου εισαι καλα! Φιλια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν είσαι καλό παιδί και πίνεις το πικρό ποτήρι χωρίς πολλές αντιδράσεις ή διαμαρτυρίες τότε έχουμε δημοκρατία, αν όχι τότε θα νιώσεις την εσάνς του ολοκληρωτικού καθεστώτος να σε τυλίγει μέχρι να σε πνίξει. Δημοκρατία ντουμπλ φας...
      Σήμερα άκουγα τον Βενιζέλο να λέει ότι θα αισθάνεται ντροπή αν μπει ένα συγκεκριμένο κόμμα που ανήκει στον ολοκληρωτισμό στην βουλή (δεν αναφέρω όνομα επίτηδες, αρκετή διαφήμιση τους έχει γίνει). Όταν η κυβέρνηση του πέρσι τέτοιο καιρό πέταγε καρκινογόνα χημικά στις διαδηλώσεις δεν αισθάνθηκε ντροπή; Όταν τα ματ μπήκαν στις εκκλησίες ή χτυπούσαν αδιάκριτα με τα γκλόμπ δεν αισθάνθηκε ντροπή; Γιατί; Γιατί όλο αυτό λάμβανε χώρα κάτω από το επίπλαστο καθεστώς της δημοκρατίας;Είναι να τρελαίνεται κανείς...
      Αν περιμένουμε η αλλαγή να γίνει από τα κόμματα ή από τους βουλευτές θα περιμένουμε αιώνια. Τα πράγματα θα αλλάξουν αν πεισθούμε ότι μπορούμε να τα αλλάξουμε εμείς οι ίδιοι, αν αγωνιζόμαστε για μια πιο δίκαιη κοινωνία.
      Η άμεση συμμετοχή δεν ανήκει στην σφαίρα της φαντασίας, εφαρμόζεται στην Ελβετία για παράδειγμα όπου ακόμη κι η κατασκευή ενός δρόμου περνάει από δημοψήφισμα.
      Το πολιτικό τοπίο είναι σχεδόν ανάξιο λόγου (φυσικά δεν είμαστε άμοιροι ευθυνών γι αυτό, πετάξαμε στον κάλαθο άξιους ανθρώπους και δώσαμε θέση σ΄αυτούς που κάλυψαν το προσωπικό μας συμφέρον) κι όμως αυτή είναι η καταλληλότερη εποχή για νέα φυντάνια, αντί αυτού ξεπετάγονται ζιζάνια.
      Προσοχή, άλλο η αποχή στις εκλογές ως τρόπος αντίδρασης προς την σαθρότητα του συστήματος και άλλο η αδιαφορία. Η αδιαφορία είναι το ζητούμενο ώστε το σύστημα να δρα ανενόχλητο εις βάρος μας.
      Φιλιά κι από μένα!

      Διαγραφή
  6. Η ποίηση πολλές φορές στρατεύτηκε στην πολική. Και ως όντα πολιτικά, πρέπει να δούμε ότι η κάλπη είναι η κορυφή του παγόβουνου. Κρίμα που οι ποιητές δεν πολιτεύονται για να δούμε τι θα έκαναν...
    Προτιμώ την αποχή, μιας και κανένα κόμμα δεν με έπεισε πως αξίζει να το ψηφίσω. Κανένα κόμμα δεν πληροί το 90% έστω των απαιτήσεών μου. Οπότε να λείπει το βύσσινο.
    Ας αφυπνίσουμε το πνεύμα και το σκέπτεσθαι, χωρίς αυτά δεν θα αφυπνισθούμε πολιτικώς!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για τους ποιητές μπορώ να σκεφτώ πολλές απαντήσεις, δεν θέλω όμως να τις γράψω. Θα έπρεπε πάντως να έχει η πολιτική ποίηση για να προκαλέσει τον θαυμασμό μας.
      Όταν έχεις χρόνο ρίξε μια ματιά εδώ, μπορεί να το βρεις ενδιαφέρον.

      Διαγραφή
  7. Δεν ξέρω πιο υπεύθυνη και ουσιαστική πολιτική πράξη από την καλλιέργεια του κήπου μας. Ειδικά όταν τον μεταμορφώνουμε σε μια μικρή όαση όπως αυτόν εδώ. Φυσικά πρέπει να θυμηθούμε ότι έχουμε έναν κήπο μέσα μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι είναι Μάκη...Η πολιτική πράξη δεν είναι μια ξεχωριστή ενέργεια αλλά σύνολο απλών, μικρών, καθημερινών πράξεων.
      Κι ο κήπος μέσα μας είναι απαιτητικός, έχει ανάγκη συνεχούς φροντίδας...
      Καλό βράδυ :)

      Διαγραφή