Κυριακή 20 Μαΐου 2012

Ο τυφλός ψαράς

Οι ανθρώπινες ιστορίες μπορούν να εμπνεύσουν. Μέσα από αυτές γινόμαστε ο άλλος, μπαίνουμε στα παπούτσια κάποιου άλλου και κοιτάμε τη πραγματικότητα. Αυτό για μένα είναι πολύ σημαντικό και πολύ απελευθερωτικό γιατί απεγκλωβιζόμαστε από τα στενά όρια της αντίληψης που ασυνείδητα ή συνειδητά έχουμε επιβάλει στους εαυτούς μας. Η ιστορία είναι το πέρασμα στην άλλη πραγματικότητα, η ανάγκη να συνδεθείς με κάτι που δεν είναι δικό σου και ταυτόχρονα είναι. Και οι ιστορίες αυτές έχουν κεντρικό ρόλο να παίξουν γιατί πρώτα πρώτα μπορεί να διαμορφώσουν πρότυπα και τα πρότυπα δημιουργούν αξίες και τρόπους συμπεριφοράς. Παλιότερα αυτοί που ‘παιρναν τα βουνά θεωρούνταν γραφικοί τώρα θεωρούνται πρωτοπόροι. Σε αυτή την εποχή χρειαζόμαστε ανθρώπους που έχουν αποσκιρτήσει από την καθεστηκυία, και έχουν αποφασίσει να φύγουν έξω από αυτό το μονοδιάστατο τρόπο που οι περισσότεροι αντιλαμβάνονται τον εαυτό τους. Οι ιστορίες του σήμερα είναι ο πολιτισμός του αύριο. 



Ο άνθρωπος έχει απομακρυνθεί από την ουσία του ανθρώπου. Είναι απαραίτητη μια ριζοσπαστική αναθεώρηση του κόσμου και της πραγματικότητας που μας περιβάλλει, χρειαζόμαστε το πλημμύρισμα από την απελευθερωτική δύναμη του ουτοπικού πνεύματος, ότι όλα είναι δυνατά, ότι μπορεί να αλλάξει ο κόσμος προς το καλύτερο. Εάν δεν επινοήσουμε ένα νέο χάρτη για τις ζωές μας η προοπτική για αυτόν τον πολιτισμό διαγράφεται ζοφερή. Τα λόγια του Γκράμσι είναι πιο επίκαιρα από ποτέ: «Ο παλιός κόσµος πεθαίνει και ο καινούργιος πασχίζει να γεννηθεί. Ζούµε στην εποχή των τεράτων». 
Από την συνέντευξη του Σ. Βογιατζή στο elculture.gr, ολόκληρη εδώ.

20 σχόλια:

  1. ...μια ριζοσπαστική αναθεώρηση... απαιτεί ξεβόλεμα αυτό ε; Δες που φτάσαμε τα απλά και τα αβίαστα να μοιάζουν τόσο εξωτικά...
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ξεβόλεμα είναι περίεργη κατάσταση, βγάζεις το ξε και γίνεται εύκολα βόλεμα. (καταλαβαίνεις τι εννοώ)
      Κατά τα άλλα συμφωνώ απόλυτα...
      Αναθεώρηση γιατί ο δρόμος δείχνει αδιέξοδο. Οι έχοντες οφθαλμούς το διαισθάνονται καιρό τώρα.
      Καλό βράδυ :)

      Διαγραφή
  2. το βίντεο, με την ιστορία του Ανθρώπου, καθηλωτικό!
    μαζί με τα λόγια, που το διάνθισαν μέσα από το κείμενο, χαρτογράφησαν την ελπίδα του αύριο.
    δεν είναι όλα φτηνά, πρόσκαιρα και ζοφερά...
    καλό απόβραδο και ευχαριστώ πολύ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. έτσι όπως το έγραψες... Α(νθρωπος)
      και το Α να δηλώνει την αρχή.
      Οι ήρωες δεν ζουν σε κάποια μακρινή χώρα
      ζουν στην ναφθαλίνη μιας περασμένης όρασης.
      Χαίρομαι που κι εσύ το βλέπεις έτσι.
      Καλό βράδυ και σένα
      Ευχαριστώ κι εγώ :)

      Διαγραφή
  3. Είναι πολύ δύσκολος ο τοκετός αυτός...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. speechless!συμβολική ανάρτηση!.αναθεώρηση αλλιώς γκρεμός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μου περνάει από το μυαλό ότι εκεί είμαστε ήδη
      και φλερτάρουμε με τις τσουκνίδες...
      :)

      Διαγραφή
  5. Πάνω απ' όλα ελεύθερη σκέψη με ταυτόχρονη συνειδητοποίηση της εγκεφαλικής μας διαΜΟΡΦΩΣΗΣ και των αναπόφευκτων συνοδευτικών φίλτρων.

    Σε τελική ανάλυση η ποιότητα ενός ανθρώπου καθορίζεται και από την ποσότητα αλήθειας που μπορεί να σηκώσει, όπως και από τις γενικευμένες ανοησίες που είναι σε θέση να απορρίψει, σε πείσμα της γνώμης των πολλών> .. έτσι δεν ειναι?

    Καληνύχτα με .. Chicago Transit Authority !

    I´m a man


    YΓ. Πόσους άραγε "αγγίζουν" τα παρακάτω θεσπέσια λόγια του "δικού" μας Νίκου Καζαντζάκη :

    Και ποια είναι η πιο αψηλή εντολή;
    Ν’ αρνηθείς όλες τις παρηγοριές
    - θεούς, πατρίδες, ηθικές, αλήθειες -
    ν’ απομείνεις μόνος
    και ν’ αρχίσεις να πλάθεις εσύ,
    με μοναχά τη δύναμή σου, έναν κόσμο
    που να μην ντροπιάζει την καρδιά σου ..


    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Από την ποσότητα της αλήθειας αλλά και από το κατά πόσο συμφωνούν τα λόγια με τις πράξεις του. Διότι ωραία είναι κάποια πράγματα θεωρητικά αλλά αν μείνουμε εκεί πάλι δεν πηγαίνουμε πουθενά. Φοβάμαι μην καταλήξουμε να ξέρουμε να περιγράφουμε τον αέρα χωρίς να ξέρουμε πως να τον εισπνεύσουμε...
      Ευχαριστώ για την ωραία τοποθέτηση και για τους συνδέσμους
      Καλό μεσημέρι
      :)

      Διαγραφή
  6. Δώρο το κείμενό σου, δώρο και τα λόγια του τυφλού ψαρά, δώρο και η προσπάθεια των ανθρώπων που έφτιαξαν το video. Ευχαριστούμε k.Mer

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Από τις σπάνιες φορές, ίσως και η μοναδική, που απλά αναδημοσιεύω. Το κείμενο είναι της Στέλλας Πεκιαρίδη, ίσως έπρεπε να το γράψω αλλά υπέθεσα ότι θα το δείτε στον σύνδεσμο. Το βίντεο προέρχεται από το ντοκιμαντέρ του Σ. Βογιατζή και της Θ. Μαλάμου.
      Ο ψαράς λέγεται Γ. Κουκούμιαλος και ζει στην Χίο.
      Φυσικά αναδημοσίευσα γιατί ενστερνίζομαι το συνολικό σκεφτικό όλης αυτής της ιστορίας.
      Κατά τα άλλα...κι εγώ ως δώρο το πήρα γι αυτό και το μοιράστηκα...

      Διαγραφή
  7. Ο παλιός κόσμος πέθανε και ο καινούργιος αναθεώρησε την απόφασή του να γεννηθεί! Και καλά κάνει! Ο εγκλωβισμός στον «προοδευτισμό» ενός status quo που δεν αφήνει περιθώρια ανέλιξης, δεν θα επιφέρει ριζοσπαστική αναθεώρηση αλλά έναν εφησυχασμό τέλματος. Γι' αυτό και ο άνθρωπος δεν έχει πλήρη συναίσθηση της πραγματικότητας αλλά μόνο υποκειμενική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι όμορφες και οι παύσεις για να σκεφτεί κανείς τι είδους μουσική θέλει να ακούσει...

      Διαγραφή
  8. Νιώθω ένα έντονο κέντρισμα να με ελκύει εδώ μέσα. Και μου αρέσει αυτό. Αρθρώνονται ενδιαφέροντα πράγματα σε όμορφο περιβάλλον. Χαίρομαι που αλληλο-ανακαλυφθήκαμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ Χριστόφορε. Χαίρομαι κι εγώ που θα έχουμε την δυνατότητα να ανταλλάσσουμε ιστορίες και απόψεις στον κυβερνοχώρο.
      Όμορφη μέρα σου εύχομαι!

      Διαγραφή
  9. Που ήμουν στις 20 Μαΐου που δημοσίευσες αυτό το κείμενο και το έχασα;
    Τι έπαθα;
    Γιατί δεν θυμάμαι;
    Έχω κενό μνήμης;
    Αααα όχι! Νοσηλευόμουν!
    Και απολάμβανα την ευωδία κάποιου χάρτινου λουλουδιού!
    Τώρα εξηγούνται όλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γι αυτό και δεν σου έβαλα απουσία :)
      Άσε που τελικά δεν το έχασες αφού είσαι εδώ...
      Έχω να το λέω για την επιμέλειά σου :)

      Διαγραφή
  10. Αυτό που μπαίνουμε ο ένας στα παπούτσια του άλλου(όταν γίνεται)είναι πραγματικά πολύ καλό και το συνάντησα σε αρκετές ταινίες που μου άρεσαν - παράδειγμα στη "Μανόλια".Τελικά όλοι έχουν μια σχέση με τον δίπλα ή τον απέναντι,κάτι τους ενώνει,ακόμα και οι διαφορές τους.

    Να'σαι καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι διαφορές αν καταφέρουμε να τις χειριστούμε σωστά μπορούν να μας διδάξουν πολλά και να μας ανοίξουν νέους δρόμους.
      Χαίρομαι που πέρασες, να είσαι καλά κι εσύ :)

      Διαγραφή