που ο θεός κλείνει την πόρτα του ουρανού
και μ' αφήνει απ' έξω
να ζητιανεύω κανένα σύννεφο.
Σκέφτομαι να εγγραφώ στην κόλαση
για να του δείξω
μα έχει ουρά μεγάλη
κι όλο και κάποιο κέρατο
βερνικωμένο ή αβερνίκωτο θα μου λείπει.
Στέκομαι κι εγώ ασημάδευτη
στην μέση του χάρακα
να νταντεύω τις μετέωρες ρίζες μου
πάνω από την χώρα της σιωπής.
Να μάθουν κι οι δυο τους
κι ίσως κι εγώ...
Κυπαρησία Σ.
Ποιητικό ύστερο:
Μ' αρέσει που μ' αφήνεις να περπατώ στο δάσος σου
τις ώρες της κοινής ησυχίας
όταν ο λύκος είναι εκεί
και παριστάνει τον κοιμισμένο
Μ' αρέσει που μ' αφήνεις να περπατώ στο δάσος σου
ΑπάντησηΔιαγραφήτης ώρες της κοινής ησυχίας
όταν ο λύκος είναι εκεί
και παριστάνει τον κοιμισμένο
................................................
Τι γλυκειά ομολογία...
Γιατί δεν δοκιμάζεις και έναν περίπατο σε διαφορετική ώρα;
Γιατί ο καθένας έχει τις δικές του ώρες. Θέμα γούστου καθαρά και σίγουρα όχι ομολογία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ώρες αυτές προσφέρονται για ταραξίες σαν κι εμένα.
Πιο πάνω μας λες, ότι κρατάς μούτρα στον Θεό...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή εσύ, πως θα επιθυμούσες να 'ταν η πόρτα τ' ουρανού; Κανένα ξέφραγο αμπέλι;
Σκέφτομαι, μήπως αμάρτησες τον τελευταίο καιρό, και δεν το θυμάσαι... Γιατί απ' ότι ξέρω ο Θεός είναι και δίκαιος, και δεν ξεχνάει ποτέ.
και το ποίημα και το ύστερό του εξαιρετικά ψυχογραφικό, δοσμένα με μαεστρία.
ΑπάντησηΔιαγραφήτόσο απλά, τόσο σπουδαία!
να είσαι καλά Κυπαρισία μου!
καλως σε βρηκα...ωραιο ποιημα!!!καλο βραδυ
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρίστο διέγραψα την φιλολογική έκθεση ιδεών και απαντώ εκ νέου...Αμαρτάνω κατ' εξακολούθηση όσα χρόνια με γνωρίζω. Το δέντρο της γνώσης με προκαλεί σε μόνιμη βάση να το εξερευνήσω κι αφού ο παράδεισος είναι χαμένη εξ αρχής υπόθεση ενδίδω στο έγκλημα της περιέργειας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤόσο απλά τόσο σπουδαία ξέρεις να μου φτιάχνεις την ημερήσια διάθεση αγαπημένη Βίκυ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά κι εσύ, σε φιλώ.
christina, καλώς ήρθες!Ευχαριστώ θερμά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλημέρα μου
Έτσι... η κόλαση είναι για τους ζωντανούς Κηπαρησία...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρειάστηκε να κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου για να αποσπάσω αυτή την ειλικρινή, όσο και γενναία, δήλωσή σου!!!
Μαζί σου γλυκειά μου...
Η θέση μου (θεωρητικά) είναι ξεκάθαρη...ασημάδευτη στη μέση του χάρακα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα κι ο λευκός τοίχος απέναντί μας μπορεί να είναι κόλαση ή παράδεισος αν εμείς έτσι το θελήσουμε:)
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήLupus Ignotus σ΄ευχαριστώ πολύ! Δεν έχεις κι άδικο...αυτή την εποχή είμαι γεμάτη ύστερα κι από παιδιά τίποτα-θα γεννηθούν κάποτε αλλά πότε άγνωστο.
ΑπάντησηΔιαγραφήείσαι ευρηματική..
ΑπάντησηΔιαγραφήp.s. κόλαση ή παράδεισος,
τι σημασία?
Τα διάβασες όλα βρε θηρίο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ για την προσοχή :)
Το σκηνικό είναι hand made συνήθως...