Δευτέρα 7 Νοεμβρίου 2011

Β΄Διαλογής

Είναι κάποιες μέρες
που ο θεός κλείνει την πόρτα του ουρανού
και μ' αφήνει απ' έξω
να ζητιανεύω κανένα σύννεφο.
Σκέφτομαι να εγγραφώ στην κόλαση
για να του δείξω
μα έχει ουρά μεγάλη
κι όλο και κάποιο κέρατο
βερνικωμένο ή αβερνίκωτο θα μου λείπει.
Στέκομαι κι εγώ ασημάδευτη
στην μέση του χάρακα
να νταντεύω τις μετέωρες ρίζες μου
πάνω από την χώρα της σιωπής.
Να μάθουν κι οι δυο τους
 κι ίσως κι εγώ...

Κυπαρησία Σ.


Ποιητικό ύστερο: 

Μ' αρέσει που μ' αφήνεις να περπατώ στο δάσος σου
τις ώρες της κοινής ησυχίας
όταν ο λύκος είναι εκεί
και παριστάνει τον κοιμισμένο

14 σχόλια:

  1. Μ' αρέσει που μ' αφήνεις να περπατώ στο δάσος σου
    της ώρες της κοινής ησυχίας
    όταν ο λύκος είναι εκεί
    και παριστάνει τον κοιμισμένο
    ................................................

    Τι γλυκειά ομολογία...
    Γιατί δεν δοκιμάζεις και έναν περίπατο σε διαφορετική ώρα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γιατί ο καθένας έχει τις δικές του ώρες. Θέμα γούστου καθαρά και σίγουρα όχι ομολογία...
    Οι ώρες αυτές προσφέρονται για ταραξίες σαν κι εμένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πιο πάνω μας λες, ότι κρατάς μούτρα στον Θεό...
    Δηλαδή εσύ, πως θα επιθυμούσες να 'ταν η πόρτα τ' ουρανού; Κανένα ξέφραγο αμπέλι;
    Σκέφτομαι, μήπως αμάρτησες τον τελευταίο καιρό, και δεν το θυμάσαι... Γιατί απ' ότι ξέρω ο Θεός είναι και δίκαιος, και δεν ξεχνάει ποτέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. και το ποίημα και το ύστερό του εξαιρετικά ψυχογραφικό, δοσμένα με μαεστρία.
    τόσο απλά, τόσο σπουδαία!
    να είσαι καλά Κυπαρισία μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. καλως σε βρηκα...ωραιο ποιημα!!!καλο βραδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αρίστο διέγραψα την φιλολογική έκθεση ιδεών και απαντώ εκ νέου...Αμαρτάνω κατ' εξακολούθηση όσα χρόνια με γνωρίζω. Το δέντρο της γνώσης με προκαλεί σε μόνιμη βάση να το εξερευνήσω κι αφού ο παράδεισος είναι χαμένη εξ αρχής υπόθεση ενδίδω στο έγκλημα της περιέργειας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Τόσο απλά τόσο σπουδαία ξέρεις να μου φτιάχνεις την ημερήσια διάθεση αγαπημένη Βίκυ!
    Να είσαι καλά κι εσύ, σε φιλώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. christina, καλώς ήρθες!Ευχαριστώ θερμά!
    Την καλημέρα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Έτσι... η κόλαση είναι για τους ζωντανούς Κηπαρησία...
    Χρειάστηκε να κάνω τον δικηγόρο του διαβόλου για να αποσπάσω αυτή την ειλικρινή, όσο και γενναία, δήλωσή σου!!!
    Μαζί σου γλυκειά μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Η θέση μου (θεωρητικά) είναι ξεκάθαρη...ασημάδευτη στη μέση του χάρακα.
    Ακόμα κι ο λευκός τοίχος απέναντί μας μπορεί να είναι κόλαση ή παράδεισος αν εμείς έτσι το θελήσουμε:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Lupus Ignotus σ΄ευχαριστώ πολύ! Δεν έχεις κι άδικο...αυτή την εποχή είμαι γεμάτη ύστερα κι από παιδιά τίποτα-θα γεννηθούν κάποτε αλλά πότε άγνωστο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. είσαι ευρηματική..
    p.s. κόλαση ή παράδεισος,
    τι σημασία?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Τα διάβασες όλα βρε θηρίο...
    Σ' ευχαριστώ για την προσοχή :)

    Το σκηνικό είναι hand made συνήθως...

    ΑπάντησηΔιαγραφή